กระบวนการเรียนรู้ “จิตวิญญาณอาหาร” จากการปลูกและปรุงด้วยมือตัวเอง โดยชุมชนพูนทรัพย์ เขตสายไหม กรุงเทพ

หนู ๆ 10 คน กับกระบวนการเรียนรู้ “จิตวิญญาณอาหาร” จากการปลูกและปรุงด้วยมือตัวเอง

ที่ชุมชนพูนทรัพย์ เขตสายไหม เด็ก ๆ ต่างวัยในชุมชนตั้งแต่อนุบาลจนถึงประถมศึกษาจำนวน 10 คน ได้มาร่วมกิจกรรมสนุก ๆ ที่พาหัวใจเข้าใกล้ธรรมชาติ และได้รู้ว่ากว่าจะมีอาหารอร่อย ๆ ให้เรากินนั้น ต้องผ่านความใส่ใจและการดูแลมากเพียงใด

เริ่มต้นด้วย “ต้นอ่อนทานตะวัน”

เด็ก ๆ เช็กอิน แนะนำตัว พร้อมเล่าถึงผักที่ตนเองชอบกิน ก่อนจะเรียนรู้ว่าต้นอ่อนเล็ก ๆ จะเติบโตได้ ต้องอาศัยดิน น้ำ อากาศ สารอาหาร และหัวใจที่คอยดูแลอย่างใส่ใจ ทุกคนต่างมีตะกร้าเพาะต้นอ่อนทานตะวันเล็ก ๆ ประจำตัว เพื่อลงมือปลูก และฝึกความรับผิดชอบและการดูแลอย่างต่อเนื่อง นำทีมโดยป้ารุ้ง

เรียนรู้ผ่านประสาทสัมผัสกับ “ส้ม”

พี่เอ๋ Make Saints กระบวนกร Food Spirit ชวนน้อง ๆ ใช้ส้มเป็นสื่อในการฝึกประสาทสัมผัสทั้งห้า เริ่มจากใช้ตาสำรวจสี รูปทรง และสังเกตความแก่-อ่อนของผล ลองจับผิวสัมผัส ใช้จมูกดมกลิ่น และใช้หูฟังเสียงขณะปอก ก่อนจะชิมรสชาติของส้มแก่และส้มอ่อน เพื่อเปรียบเทียบความแตกต่าง

จากนั้นเชื่อมโยงให้เห็นว่า แม้อาหารจะเป็นชนิดเดียวกัน แต่รสชาติและคุณค่าก็ต่างกัน เช่นเดียวกับการกินอาหารที่ต้องสมดุลและหลากหลาย หากกินอย่างใดอย่างหนึ่งมากเกินไป อาจส่งผลเสียต่อสุขภาพได้ นอกจากนี้ยังได้ฝึกใช้ตาเพื่อตรวจสอบความปลอดภัยของอาหารและสิ่งแวดล้อม ใช้มือสัมผัส ใช้หูฟัง และใช้จมูกดมกลิ่นตามสถานการณ์ต่าง ๆ

ฝึกทักษะอาหารกับ “กล้วยน้ำว้าทอด”

จากสวนปลอดสารของชุมชน กล้วยน้ำว้าถูกนำมาเป็นวัตถุดิบหลักในกิจกรรมทำอาหาร บรรดายาย ๆ ในชุมชนร่วมสอนเด็ก ๆ ทั้งวิธีปอกและทอดกล้วย เด็ก ๆ แบ่งกลุ่มลงมือทำด้วยความตั้งใจ หลายคนจดจ่อกับการปอกกล้วยที่ไม่กล้วยอย่างที่คิด พร้อมเรียนรู้วิธีการทอดที่ต้องอาศัยความระมัดระวัง

ชมสวน เรียนรู้ที่มาของอาหาร

ปิดท้ายด้วยการเดินชมสวนผักปลอดสารในชุมชน โดยมีคุณยายเปล่งเล่าถึงที่มาของสวน และประโยชน์ของผักแต่ละชนิด เด็ก ๆ ได้สำรวจจนพบต้นกล้วยน้ำว้าที่เป็นที่มาของกล้วยทอดเมื่อครู่ ก่อนจะได้รับโจทย์ให้เก็บผักคนละชนิดกลับมา นำเสนอว่าเป็นผักอะไร ใช้ทำอาหารอะไรได้บ้าง กลิ่นและรสชาติเป็นอย่างไร น้ำเสียงรื่นเริงเมื่อต่างเล่าประสบการณ์การเดินเล่นในสวนกับผองเพื่อน และความสนุกตอนปลูกผัก

ท้ายที่สุด ทุกคนช่วยกันคิดเมนูจากต้นอ่อนทานตะวันที่ปลูกในวันนี้และจะชวนกันมาลงมือทำในอีก 7 วันข้างหน้า หน้าตาเมนูนี้จะเป็นอย่างไร สัปดาห์หน้าเราคงได้รู้กัน แต่ที่แน่ ๆ วันนี้เป็นหนึ่งวันที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และเมล็ดพันธุ์แห่ง “จิตวิญญาณอาหาร” ที่ถูกหว่านไว้ในหัวใจของเด็ก ๆ